anlamıyor panpa, anlamıyor..

12. sınıfta yasadım hayatımın en zor senesini. yatakhanedeydim.her gün tuvalet kabinine girerdim saatlerce aglardım. kücük bi not defterim vardı ona yazardım düsüncelerimi, ölmek istedigimi. belki ben öldükten sonra biri okur da bir iz bırakırım diye yazıyordum.

sonra yırtıp attım sayfaları teker teker. bakmaya bile dayanamıyordum.o derece lanetliydi gözümde.

kurtuldun mu dersen sıkıntılarından bi kısmından evet, bi kısmıyla hala bogusuyorum.

yani demek istedigim seni o defter o kagıt hicbir zaman anlamayacak, belki biri okur diye yazıyorsun ama okutmayacaksın da.