Artık Ramazanın son günleriydi.
Kadir Gecesi günü yine Teravihe diye çıktım evden yılmazı da alıp camiye gidiyoruz. Atariye gidemedik paramız yoktu .
Tesadüf yine tam camiye varınca bu kuzenler bitiverdi
Bunlar aynı benle yılmaz gibi hiç ayrılmıyorlardı birbirlerinden.
Ilk atariye gittiğim gün Yılmaz hastaydı o gün olsa beraber giderdik yine .
Bu bin suratlı Şehmus konuşmaya başladı

Ş-Woltaq gelin atariye gidiyoruz.
B-Paramız yok
Ş-Hiç mi yok
B-Yok vallaha
(muallak bide hiç mi yok diyor amk yok işte ne mal insanlar bunlar )
Ş-Tamam şöyle yapalım bizde atariye gitmiyoruz. Bizde 2 milyon var internet cafe ye gidelim. Sizde yanımızda oturun.

Bu Şehmus muallaksi kötü amel adamı gibi resmen bütün pis şeylere bu sürükledi bizi.
Aklımıza girmişti. Bunlara uyduk düştük peşlerine. Bayadır camiye gitmediğimiz için artık bize gitmemek bişeyi değiştirmiyordu.
Bu ikisi ayrı masalara oturdu.
Ben Şehmusun ,yılmazda musanın yanında durdu.
internet cafeye şimdiki çocuklar gibi gitmiyorduk biz .Şimdi almış başını millet wolftim ne gibimse çıkmıyor cafeden.
Biz sadece ödevimiz olduğu zaman giderdik anca.Şehmus bini Msn de kızın tekiyle konuşuyordu.
Bende bunların yazışmalarına bakıyordum sadece ve artık sıkılmıştım .Musaların yanına gittim bi ara bunlar Ninja kaplumbağalar oyununu oynuyordu.

Biraz bunları seyrettim tekrar Şehmusun yanına geldim.