Sonra daha ileri gidersem delirir onun canını yakarım diye düşündüm.
Sonra kalktı. Biraz bana baktı. Yürüyüp gitti. Kapıdan çıkarken bira şişesini kapıya doğru fırlattım.
“Konuşmak için cesaretin mi yok!!! Kaç, işine gelmezse kaç zaten! Ben seni sürekli beklerim anasını satayım!” dedim ikinci şişeyi de attım. ikisi de kapıda parçalandı. Yağmurun karda yürüyüp gitmesini izledim. Arakasına dönüp bakmadı bile.
Gitmişti ayrılmış mıydık bilmiyordum bile. Sınava 5 ay gibi bir süre kalmıştı. Birkaç gün can sıkıntısından yataktan çıkmadım sonra ise ders çalışmaya başladım.
Dershaneye gidiyordum, onunla sürekli buluştuğumuz saate kapının önündeydim. Bekliyordum. Gelen yok. Dershane de de göremedim. Çokta merak etmiyorum desem de gözüm sürekli onu arıyordu.