“Yarra yedin olum sen ne diyecen, tuşun dıbına koydum da geldim mi diyeceksin” diye içimden kendime kızıyordum. Çıktım 4. Katta kapıda ailece bekliyorlardı. Yağmur, babası, kardeşi, annesi tabii beklerler “Ulan bir insan zile niye bu kadar basar, kim o salak” diye çıkmışlardır kapıya. Masumca gülümseyerek “Merhaba, ya ben zile bastım da tuş takılı kaldı ondan uzun süre bastım” Babası karısına, kardeşi Yağmur’a, sonra hepsi Yağmur’a bakıyordu. “Ha, şey ben bilgisayarınızı formatladım o yüzden geldim” dedim. Yağmur’a verdim bilgisayarı kaçarcasına çıktım gittim o apartmandan.