erkekler bekaret kavramına

yazdıklarınızı okudum, diğer bir kaç başlığı da okudum ve bu konuda fikrimi belirtmek istedim.

genelde erkeklerin hemfikir olduğu konu "bir çok kişiyle bir sürü şey yapıp bakire kalacağına , gerçekten sevdiği adamla yatmış olsun yani seçici olsun farketmez".. fakat kadınlarda işin duygusal boyutunu hiç düşünmemişsiniz. kadın ilk birlikte olduğu erkeğe bağlanır. hem de öyle aşk-sevgi falan değil, daha farklı bir bağlılıktır bu. yani erkeklerin ilk yattığı karıya huur olsa da aşık olması gibi düşünülebilir( her erkekte böyle oluyor mu bilmiyorum)

bu yüzdendir ilk erkeğinin aynı zamanda "eşin" olması gerekliliği.
ben bakireyim fakat kafamın bakire olduğunu düşünmüyorum. yani o ellenmemiş, koklanmamış kız değilim. olay sadece zar meselesi değil. ha niye hala bakireyim, çünkü bağlanmaktan korkuyorum. bir erkeğe bağlanacağıma gider kendimi köprüden atarım daha iyi, çünkü hiçbiriniz haketmiyorsunuz. sadece bakire olduğum için benden ayrılan erkek arkadaşlarım oldu. bunları böyle bilince de söylediklerinizin çoğu mantıklı fakat ekgib. çünkü kadınların ne düşündüğünü algılayamıyorsunuz. kendi açınızdan değerlendiriyorsunuz.

bundan mütevellit, bekaret olgusunun duruma-kişiye-kafaya göre değiştiğini düşünüyorum.