Çok fazla üzerine geldiği zaman bu düşünceler,ailesinin evini uzaktan gören bir yere geçer oradan evi izlerdi. Bu biraz olsun aklındaki düşüncelerden uzaklaşmasını sağlardı ama eninde sonunda beynindeki çivi biraz daha derine iner ve canını yakmaya başlardı.
işte o zamanlarda da arabasına atlar ve deli gibi sürerdi…
Ancak o zamanlarda kendisi olabiliyordu.
Eve geçip direk uyudu Alper. Yatağı arabasını görebilecek bir yerdeydi gözlerini açtığı zaman arabasını görmesi lazımdı ilk olarak sonra geri kalan hayati fonksiyonları devam edebilirdi ama önce arabası olmalıydı….
Sonra nefes almayı düşünmeliydi….
Vakit akşam olduğu zaman Ankara’da yağmur yağmaya başlamıştı…
Gök yarılmıştı adeta..yarılmış sanki oluşan yırtıktan aşağı su boşalıyor gibiydi…arada şimşekler çakıyor ve evinin içinde kısa süreliğine flaş etkisi yaratıyordu.
Oluşan bu kısa parlamalar gözlerini almış olacakki Alper gözlerini araladı uykusundan.
Arabasının içinde bir adam vardı….
https://www.youtube.com/watch?v=IFDV-TkbRI8
Alper sakin bir şekilde yerinden kalktı ve yavaşça yürüyerek arabasına doğru yöneldi. Kapısını açtı ve şoför koltuğunun yanındaki koltuğa oturdu…..
Şoför koltuğunda ölmüş olan kardeşi Cenk vardı…Alper’i her gün bu şekilde ziyaret ederdi Cenk….yada Alper kafayı yemek üzereydi…arasındaki o ince çizgiyi bilemiyordu Alper….
---YANAN TEKERLER BÖLÜM 2: KARANLIK iNTiKAM---