-
226.
+2eve geldiğimde yalnızdım kimseler yoktu.. öfkeden çıldırmış, içine düştüğüm durumun kritiğini yapar bir vaziyette evin içinde voltalar atıyordum.. telefonu elime aldım, ona dair olan her şeyden kurtuldum.. fotoğraflar, mesajlar, aramalar her şeyden.. sonrasında odama gidip gardrop u açtım bana aldığı birkaç hediye vardı hepsini yok ettim.. ona dair olan tüm hatıralardan kurtulmuştum.. daha mı iyi oldu hayır.. saatler ilerledikçe kötü oluyordum.. yatağa attım kendimi.. yorganı üzerime çekip öylece kaldım yatakta.. ölmek istiyordum arkadaşlar inanın o duruma gelmiştim.. pgibolojim, tüm moral motivasyonum bozulmuştu.. bir süre sonra uykuya dalmışım zaten..
odanın kapısını tıklayan sesle uyandım.. kardeşim yemeğe çağırıyordu.. açtım kapıyı, kardeşim yüzüme birkaç saniye baktıktan sonra;
“bu halin ne senin”
Öyle bir sarıldım ki kardeşime başımı omzuna dayayıp hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım..
“bıraktı gitti beni.. ben gene kaybedenim”
“nasıl oldu ya ne demek bıraktı gitti”
“gitti işte.. eski sevgilisiyle beraber yanıma geldi, benden ayrılıp ona döneceğini söyleyerek gitti”
“Allah cezasını versin ya bu nasıl bir karaktersizliktir.. bir insan nasıl bu kadar alçalabilir.. ve sen onun için gözyaşı mı döküyorsun!!! kes ağlamayı, toparla kendini çabuk.. annem seni böyle görmesin.. “
“nasıl yapabilir bunu bana nasıl.. ben onun için neler yaptım, bunu nasıl reva görebilir bana..”
“içine düşürüldüğün durumun ne kadar kötü olduğunu anlayabiliyorum.. ama ne olursa olsun bu kadar kaşar bir kız için gözyaşı dökemezsin.. iş daha da ilerlemeden ne mal olduğunu görmüşsün işte.. bence sevinmelisin”
Allah herkese böyle bir kız kardeş nasip etsin arkadaşlar.. bu süreçte tek destekçim kardeşim oldu.. benim kendimi daha iyi hissedebilmem için yapmadığı fedakarlık kalmadı..
Bir süre daha böyle konuştuktan sonra;
“yemek hazır, gel beraber bişeyler yiyelim”
“siz yiyin benim iştahım yok”
Gitti yanımdan.. odanın kapısını kapatıp tekrar yatağa gömüldüm.. iyi değildim arkadaşlar hem de hiç iyi değildim.. bir yandan beni içine düşürdüğü o durumun öfkesi, diğer yandan da ona o kadar bağlanmış olmamdan sonra, bir anda hayatımdan çıkıp gitmesi.. ne yapacağımı bilmiyordum..
başlık yok! burası bom boş!