Geçtim tuvalete, gözlerim dolu, hırs yaptım tabi, hırsım kırılmıştı. Umudumu hrmen yitirecektimki, hayatımı kurtaran kişiye mesaj attım, durumu anlattım ama bana açıklayıcı bir cevap vermemişti, kendini sev kimse umrunda olmasın hrmen yılmak yok, kendini sevmeye başladığında birgün başaracaksın dedi.
Aradığım cevap değildi, tuvalletten çıktım, derse geçtim hoca nerdesin falan dedi, tuvaletteydim hocam dedim, arkadan o bin laf attı, hocam tuvalate nasıl oturacağını bilmiyor galiba diye, aldırış etmemeliydim, içten içe kızgındım amk. Ama işte umutsuzluk, susmakla yetindim.
ilk günden umutlarım kırıldı bile aldırış etmedim, hayat devam ediyor beyler, sizinde başınıza geliyorsa dik durun asla yılmayın.
Herneyse dağılmasın hikayem.