tüm bunlar yaşandıktan sonra artık kararımı vermiştim.. yarın düşüncelerimde mucizevi bir değişiklik olmadığı sürece istifa edip işi bırakacaktım.. üstelik buradan ayrıldıktan sonra ne yapacağımı, nerede çalışacağımı da bilmiyordum.. o kadar borç, aylık düzenli ödenmesi gereken miktarlar.. bunların hiç birine önem vermiyordum.. sadece, yaşadığımız yasak aşkın verdiği strese dayanarak, bay eddy yle de tartışmamın etkisiyle bu kararı vermem çok da zor olmamıştı.. verdiğim karardan daha önce mary ye bahsetmiştim tabii, yüzü gülüyordu artık.. hayır bırakmamalısın gibisinden en ufak bir söz dahi söylememişti.. o gün akşam tekrardan mary ye; yarın istifamı yazıyorum, artık hiçbir şeyi saklamak zorunda kalmayacağız.. bunu sırf seninle daha mutlu olabilmek için yapıyorum dedim.. iş konusuna gelirsek; allaha havale etmiştim artık.. nasıl olsa bir iş bulunur çalışılır düşüncesindeydim.. mary ye; sen yanımda olacaksın ya her şeyin üstesinden gelirim diyordum..
aldığım bu karardan sonra o kadar çok rahatlamıştım ki, önümü göremiyordum.. önümü diyorum evet.. işsiz kalma ihtimalim, borçların ödenememesi risk, 1 ay işsiz kalsam ne yaparım.. bunları değil sadece mary yi düşünüyordum..