Buluşma yerine gitmedim, Deniz’e mesaj çektim,

– Aşkım, az önce senmi aradın beni ?

Biraz sonra mesaj geldi;

+ “Hayır bitanem, şimdi uyandım bende. Mesaj sesinden, ne olduki ?”

Bu mesajı gördükten sonra iyice ürkmeye başladım.

Kime güvenecektim ben ?

Kimlere güvenebilirdim…

– “Bekle, geliyorum. 5 dakika sonra kapıda ol” dedim.

Evden çıktığım gibi koştum. Ne oluyordu böyle..

Düşüncelerim çok karmaşıktı.

Bir yandan Ebubekir, bir yandan ONLAR.

Uykusuz olduğumdan dengesizce koşuyordum, kapıda bekleyen Deniz’i gördüm. Elinden tutup, “Herşeyi yolda anlatıcam hayatım. Gel benimle, hastaneye gitmemiz gerek.” dedim.