ertesi günü anlatmaya değer pek de bişey olmadı.. antalya da son günümüzdü.. mary son kez eğitime katıldı, biz dayımla beraber vakit geçirme amaçlı gezip dolaştık.. akşam mary yi alıp artık gene kısıtlamalarla dolu şehrimize dönmek üzere otobüs terminaline döndük.. kısıtlamalarla dolu, bizi kısıtlayan bir şehir.. aynı mağazada çalışıyor oluşumuz, sevgili olduğumuzu saklamamızı gerektiriyordu ..küçük şehir, illa ki gören olur gerginliğiyle aşkımızı yaşayamıyorduk..