Bende sürahiyle, sakinleştirici niyetine 3 bardak su doldurdum.

Koydum masaya, dolabın kapağını açtım, dünden kalan pasta vardı. Çıkardım pastayı, kestim 3 dilim koydum tabaklara.

Tabaklarıda masaya koyduktan sonra çektim kendime bi sandalye, aralarına oturdum. Deniz ayağa kalkıp sandalyesini bana yakınlaştırdı, bi elini belime koydu, ardından yanağıma ıslak bi öpücük kondurdu, hiç sesi soluğu çıkmayan Ebubekir’inde omzuna dokunarak “Gelicez üstesinden merak etme Ebu.” dedi. ‘Ebu’ lakabıdır, bazen kullanırız.

Döndüm ebubekire. Ellerini anlına koymuş, dirsekleri masada. Düşünüyor öylece.

Koluna koydum elimi:
– “Anlat kanka, ne oldu ?”