ben dunya bundan cok eskiyken cok farkliyken doğdum. duzen yoktu. suanki coğu sey farkliydi. anne babamı hayal meyal hatırlıyorum. öldülermi yoksa beni bıraktılarmi hatirlamiyorum. sadece ben 3 yada 4 yasina kadar varlardı. sonra yoktular.15 yaşıma kadar yabani bi hayvan gibi kendi kendime buyudum. buldugum otlari yedim. yakaladıgim hayvanları yedim.en sonunda göçebe bi topluluk beni yanina aldi. kisa bi sure onlarla yasadim. daha sonra ise daha kalabalik bi topluluk bana bize saldırmisti. ogun ben kırbaları su ile doldurmak icin bi gölet veya dere aramak icin kabileden ayrılmiştim. geldigimde butun kabilem öldürülmüştü.ne yapicagimi bilemeden 1 sene tek başıma yasadim. sonra yine bi topluluk buldum.ama artik insanlarlan igreniyordum. cunku topluğugum basla gucsuz topluluklara saldiriyor yada basta toplulular bize saldiriyordu. bikmistim. vahişi hayvalar gibi kendi cinsime sırf elindekileri almak icin saldirmaktan yada sirf sahip olduklarimi almak icin saldiran insanlardan bikmistim. toplulugumu terk ettim. burdan uzak bi yerde kimsesiz 2 3 cocuga bakmaya basladim. buyuduler.onlari insanların acgozlülügunden uzakta yetiştirdim. gücsuze yardim etmeyi azla yetinmenin erdem olduğunu bi insanin elindekilerini almak icin saldırmanin yanlışligini ogrettim. onlar buyurken yeni yeni insanlar katildi yanıma. artik sadece hayatın amacini arayan kimseye saldırmayan bi topluluğum olmuştu. diger topluluklarda bize saldirmiyordu. bize saygi duyuyorlardi. gunler gectikce insanlar etrafımda boluk boluk topandı. ozamanki adım budha idi. demişti.