Biraz müzik dinledim, bugün yaptığım şeyleri düşündüm, üzüldüm çünkü çalıştığım cafeye gelen iki üç kişi tarafından terslenmiş, ve patronuma şikayet edilmiştim, neymiş yanlış sipariş getirince zamanları gidiyor ve işlerine geç kalıyorlarmış... Ah babam olsaydı, okusaydım, çekmezdim insanların o ağız kokusunu, patrondan da bir sürü azar işittim zaten..
Bunlar bir yana bu gece çok garip bir rüyayla uyandım sabağa, yatağımdan kalkmış, evin salonuna gitmek için yeltenmiştim, birden ayağıma bir yılan sarıldı ve yere kapaklandım, evde yılanın ne aradığını bilmiyordum, korktum, gözleri kıpkırmızı, boyu çok uzundu, odadan çıkmak istedim, annemi aradım, diğer odada küçük ışıklar vardı, gittim baktım, bir sandalye de arkası dönük biri oturuyordu, etrafında sekiz on tane mum yanıyor, bir şeyler söylüyordu, söylediği şeylerden bazıları aklımda kaldı. " ruh cennu fi şahiben cinnehü ya deccuru nisa " diye tekrarlıyordu, anne, anne iyi misin diye seslendim lakin hala orada oturuyordu, gittim mumlardan atlayarak önüne geçtim, Allah'ım gerçek bir an gibiydi, annemin gözleri elinde, yüzü kızarmış, ağızından akan kanlar kurumuş bir vaziyette bekliyordu, bir taraftan bu cümleyi söylemesi, bir taraftan böyle bir halde olması garibime gitti, korktum ağladım, nasıl olur du bu, ölmüş biri nasıl böyle bir şey diyebilirdi ki diye düşündüm... Yardım etmek amacıyla ona doğrulduğumda...