Günler böyle geçti. O benimle konuşuyo ama ben korkuyorum. Hergün doktorumla konuşuyordum. O da pek anlam verememişti. Ama korkmamam gerektiğini söyledi. ilaçlar haplar vs. Amk bana ne verdiyse artık ruh gibiydim. Eve gittim.
S- Hoşgeldin doktor!
dıbına koyim görüyordum! Nasıl bir yaratıktı bu bin. Eller kollar kan içinde üstünde benim eski tişörtlerim. Bir dakika.. Bunlar benim piknik günü giydiklerimdi. Heryeri kan. Gülümsüyordu.
S- Beni tanıdın değil mi.. Sen olduğumu söylemiştim.
Kaza günü kaybettiğim benliğimdi o anlamıştım. Dizlerimin üstüne çöküp ağlıyordum. Kendimle tanışmak garip olacaktı...

Beyler iftara misafirliğe gidiyorum. iftardan sonra devam edicem bu gece bitiririm.