(bkz: Part 17)

Bir akşam bu durumdan rahatsızlığımı dile getirmek için gözdeyi modaya çağırdım, sahilde oturmuş biramı yudumluyordum, Bir süre sonra sahilin başında gözde belirdi, sahildeki sokak lambası saçlarının sarısına vuruyor, ve ışıl ışıl görüntüsüyle benim olduğum yere doğru yürüyordu. Yanıma geldi, yüzünde bir tebessümle "nasılsın" diyerek yaklaştı yanağımdan öptü, bende öptüm, oturdu.

"Beni çağırmanın özel bir nedeni var mı, yoksa özledin mi?" dedi. Bense konuya nasıl gireceğimi düşünüyordum. "Gözde pat diye konuya girmek istemiyorum aslında" dedim. Yüzüme baktı, başını sağa sola salladı, ne oldu dercesine.

"Bak gözde aramızda belli yakınlaşmalar oldu, ama olduğu yerde bitti, sevgilinmişim gibi davranmaktan lütfen vazgeç. En başındada söyledim, benimle olmak sana zarar verir. O yüzden sadece arkadaş ayarında konuşalım, görüşelim." dedim. Kaşlarını çattı, "Bu mu yani, herşey istediğini alana kadar mıydı? Onca şey paylaştık seninle, hiçbir zaman bir sınır koymadın aramıza, şimdi mi koyuyorsun" dedi. "Yanlış anlıyorsun, ama ben hiçkimseye bağımlı yaşayamam lütfen anla beni" dedim. "Allah belanı versin" dedi. Kalktı yanımdan, hızlı adımlarla geldiği yönden geriye doğru hızlı adımlarla uzaklaştı ve sokak lambalarının bittiği yerde o da gözden kayboldu.

Doğru mu yapmıştım bilmiyordum ama en azından onun boş yere umutlanmasını da istemiyordum. Biramdan bir yudum daha aldım, kulaklıklarımı kulağıma taktım, müzik dinleyerek oturmaya devam ettim.