Beyler Zeliha'nın en sevdiği eser bu kısmı okurken çalması güzel olucaktır. https://www.youtube.com/watch?v=so6ExplQlaY
Ben Feurars: Sabah güneş doğar doğmaz uyandım. bigibletimi aldım ve Zeliha nın evine doğru hızla sürdüm. yolda yıkılan birçok bina gördüm yüzlerce insan vardı enkazların altında kurtarılmayı bekleyen. çatlayan yollar yarı yıkık binalar ezilen arabalar şehir harabeye dönmüştü. insanları hiç bu kadar çaresiz görmemiştim doğanın gücü karşısında nasıl da çaresizdi insanlar. Yaklaşık 40 dk sonra vardım evlerinin bulunduğu sokağa ama görüş alanıma girmesi gerekirken hala göremiyordum evi. yıkılmış olamazdı onu kaybedemezdim be bu kadar acımasız olamamalıydı hayat. lütfen kurtulmuş olsun Allah'ım diye dualar ederken Zeliha nın abisini gördüm yanına gittim.
Ben: Merhaba iyi misiniz?
Rıdvan(Abisi):Nasıl iyi olayım kardeşim. annem enkazın altında.

Hiç beklemeden sordum "Zeliha okuldan arkadaşım o nerde." başını öne eğdi ağlamaya başladı. Bana sarıldı "cansız bedeni çıktı enkazdan babam onlarla gitti. inanabiliyor musun gencecik küçücük kardeşim artık yok. onu toprağa gömecekler üstelik annemin hala hayatta olup olmadığını bile bilmiyorum. ne yapayım ben söylesene"
Beni bırakıp olduğu yere yıkıldı kafasını iki dizinin arasına alıp ağlamaya devam etti. olduğum yerde kaldım yutkundum korkarak hayatın acımasızlığı karşısında. ondan uzaklaştım enkaza baktım ağlayan çaresiz insanlara... artık tutamazdım kendimi tutamazdım bu kez gözyaşlarımı. ona layık bi sevgili olamadım onu adam gibi sevemedim. ona sıkıca sarılamadım son kez, çok aniden gitmişti çok aniydi böyle olmamalıydı. diz çöktüm çünkü merhamet yoktu sende hayat, teslim oluyorum sen kazandın! ama onu geri ver. Allah'ım onu alma benden ne olur rüya olsun bütün bunlar hadi duy lütfen beni yalvarırım alma ne olur benden onu.Daha yaşayacaklarımız vardı ne olur... ne olur...