Ben Feurars: hala içerdeydim ama sarsıntı durdu yaklaşık 30 saniye sürmüştü ama bir saat gibi gelmişti kapının önündeki dolabı kaldırmaya çalışırken artçılar devam ediyordu. dolabı var gücümle kenara ittim dışarı çıktığımda sokakta ağlayan ve çocuğunu arayan anneler, bayılanlar, korkudan binadan atlayıp yada binalardan, çatılardan kopan beton parçalarından yaralananlar vardı. ailemin tamamı binanın önünde duruyordu kıyamet veya mahşer fragmanı gibiydi herkes bir şeylere muhtaçtı ama kimse kendi dışında bir şey düşünemiyordu. Hemen Zelihayı aradım hatlar kilitlenmişti, şebeke düşmüyordu. bikaç defa daha aradım sonuç aynıydı. mesaj gönderdim "zeliha iyisen lütfen bana yaz" diye. Ferdiyi de merak ettiğimden ona da yazdım. geceyi dışarda geçirdik. gece boyunca ikisini düşündüm. aniden telefonum titredi birkaç defa bikaç yeni mesaj vardı. şebeke gelmişti Zeliha ve Ferdi den bekliyordum ama ikisi de değildi. Sena, Burak, Ayhan ve bikaç arkadaş daha... ama zelihayla ferdi yoktu. mesajlara cevap yazdım çok az şarj kalmıştı. Zelihayla Ferdiyi aradım. uzun uzun çaldı ikisi de cevap vermedi. Saatlerce dua ettim ikisine bi şey olmasın diye.