Merhaba ben Zeliha: Feurarsın sevgilisiyim ben. en son barıştıktan sonra çok değişmiş artık beni çok seviyor. onunla her şeyi yapabilirim. onunla her yere gidebilirim. sokak eylemcilerinin arasında kaldığımız günü hiç unutmam. elimden tutmuştu ve ordaki herkes gibi polisten kaçmıştık. biber gazlarının göz yaşartıcılarının içinde o olmasaydı ölebilirdim polislerden biri gözüne bi şeyler sıktı kıyamam sevgilimin güzel gözlerine yine de bırakmadı beni. sırtımızda çanta vardı öğrenciydik diye bizi dövmediler ama diğerlerini baya dövdüler eylemcilerden de polise telefon fırlatan mı dersin ayakkabı fırlatan mı neler yaşadık o gün be anı işte sonra aralardan kaçıp bizim eve gitmiştik babam evde değil diye bize gelmişti yüzünü yıkayınca daha beter yanmıştı gözleri. Annemle de öyle tanışmıştılar zaten. Birlikte zamanın nasıl geçtiğini anlayamıyoruz ikimiz de. bazen kolumu ısırıp saat yapıyor. yada koluma o çocukken çizdiğimiz saatlerden çiziyor böyle saçma şeylere de mutlu olabiliyoruz biz farkımız bu çünkü birbirimizi çok seviyoruz. onunla bir ömür yaşamaya varım. umarım hep benimle olur. (Zelihanın kendi günlüğündendir)