günler günleri kovaladi ben arasıra yine esrar içip azıtıyordum ama içimde bir boşluk vardi bölümünde verdigi bir enerjıyle dinimi yavaş yavaş kaybedıyordum muhafazkar bir aileden geliyorum küçük yaştan bu yana türk - islam senteziyle harmanlanmışım ama üniversiteye başlayınca sorgulamaya başladım neden böyle diye ve dinleri araştirmaya adadım kendimi bir süre bu konuda arzu hocadan kaynak ve fikirde alıyordum kendisi ateistin kralıydı ve ben ona hayran oldugum için kendimi o yola kaptırmıştım ama hayatım boyunca inanmadıgım istemedigim sindirmedigim hiçbirşeyi yapmadım o yüzden sindirmem gerekiyordu sırf özentilik yada hayranlıktan kalkıp ailemin bana verdigi imani atamazdım . işe ortadogudan başladım ilk semavi dinlerin çıktıgı kudus merkezli araştırmalar yaptim tevrattan incile incilden kurana avesta dan ölü deniz parşömenlerine kadar hepsini inceliyordum . bir aile dostumuzun oğlu prehistoryacıydı onlada iletişime geçip tarih önce inançlar hakkında bilgiler almıştım megersem insanlar yazıdan öncede birşeye inanma ihtiyacı duymuşlar bu çağlar boyu sürmüş iyice içime sindirdikten sonra deist olmaya karar vermiştim.ilk başlarda çekinsemde sonradan herkesede söylemiştim. böylelikle dinimi kaybedince amaçsız bir canlı gibi yaşamaya başlamıştım maneviyatım ruhum gitmişti. birşeyler bulmak zorundaydım bir kaç kızla flört etsemde o boşluk kapanmıyordu . taki oturdugum apartmana ecem adında bir kız taşınana kadar . ecem benden yaşça çok büyüktü ama ben ona aşık olmuştum beni boşluktan kurtarcak diye hep onu düşünmeye başlamıştım ve gerçekten o beni kurtarıyordu boşluktan . daha sonra mantıklı düşününce arzu hocaya hayranım eceme aşıgım napmam gerekiyor diye sordum kendime . tercihimi ecemden yana kullandım arzu hocayla daha az konuşur derslerıne katılmamaya başlamıştım sırf eceme ihanet etmemek için oysa o beni tanımıyordu bile