Bunlarida okusun.

Peygamber Efendimiz (s.a.v.) anlatıyor

Malik cehennemden iğne deliği kadar bir yer açtı. Oradan iplik inceliğinden siyah bir duman çıktı. O duman bir saat çıksaydı; bütün yeri ve semaları o dumanın karanlığı sarardı. Güneşin, ayın ve diğer aydınlık veren şeylerin ziyası ve nuru görünmezdi; mahvolurdu. Ancak Malik, o deliği o anda eli ile sıvadı; o duman yok oldu. Bana şöyle dedi:
Buradan içeri bakın.
Bakınca gördüm ki, cehennem birbirinin altında yedi tabakadır. En yukarısı cehennemdir ki; oraya müminlerin en asileri girer. Bunun azabı, diğerlerinden hafiftir.
2. Lezadır. Buraya Nasara (Hristiyanlar) girecektir.
3. Hutamedir. Buraya Yahudiler girerler.
4. Sairdir. Buraya Sabiler girerler.
5. Sakardır. Buraya Mecusiler (Ateşe tapanlar) girerler.
6. Cahimdir. Buraya müşrikler girerler.
7. Haviyedir. Buraya münafıklar gireceklerdir. Bir de Allahlık davası güdenler girerler. Firavun, Nemrut gibi.
Ben, aşağı tabakada olanların azaplarının şiddetinden bakmaya takat getiremedim. Ancak üst tabakada olanlara baktım; buraya ümmetimin asileri girerler. Buraya bakınca gördüm ki: Orada ateşten yetmiş derya var. Her deryanın kenarında ateşten birer şehir var. Her şehirde ateşten yetmiş bin ev var. Her evin içinde ateşten yetmiş bin sandık var. O sandıkların içinde de, erkekler ve kadınlar var. Oraya hapsolmuşlar; yanlarında yılanlar ve akrepler var. Şöyle sordum:
Ey Malik, bu sandıkların içinde hapsolanlar kimlerdir?