bahar korkak bi sesle sezeni yukarıya yolladı. sezen yukarıya gidene kadar da ağzını açamadı. yerinden kıpırdamadı. put gibi kalmış insanların arasında sıkılmıştı galiba kız. sıkkın pıkkın gitti üst kata. gözümdeki yaş daha fazla duramadı orda. sabredemeden süzüldü hızla aşağıya. konuşamıyordum. konuşamıyordu. çok geçmedi. içerden kocası geldi. bahar hayatım kim gelmiş ? diyerek. farkettirmeden bi hamleyle gözümdeki yaşı sildim. sesimdeki titremeyi gizlemek için öksürerek merhaba ibo ben dedim. şirketimi söyledim. ve taziye için uğradığımı söyledim. buyrun oturun diyerek kanepeye geçtik kocasıyla. baharda hemen yanına oturdu. tam karşımda baharın ellerini avcuna almış baharın babasından, baharı babasının ne kadar sevdiğinden falan bahsedip duruyodu. neredeysse bütün konuşmalar bana buğulu geliyodu. sanki adamın boğazını sıkmışlar ve bütün bir sese yankı basmışlar gibi kulağımda yankılanarakgeliyodu. bayılacak gibiydim. ölüm gibiydi. herşey. ölüm gibiydi. orada 15-20 dakika kadar kaldım. ziyaretin kısası makbuldür diyerek kocasıyla tekrar el sıkıştım. bahara da uzaktan bi selam vererek kapıdan çıktım. ömrümde geçirdiğim en zor 20 dakikadan birisiydi. çıktıktan sonra ağlayarak yürümeye başladım. çok fazla ağlamadım. beni biliyosunuz. hikayemde anlattım. büyüdükten sonra neredeyse hiç ağlamamıştım. beni ağlatacak şeyler hep inanılmaz derecede büyük şeyler olmuştu. ve inanılmaz derecede büyük şeyler, hep yeniden başlayıp "tamamdır herşey yoluna girdi" dediğim zamanlarda olmuştu. yürürken göz yaşlarımın görülmesini istemediğim için koşmaya başladım. koştumm koştum koştum. ciğerlerim patlasın istiyodum. vücudum bomba gibi paramparça olsun ve içimdeki yangın sönsün istiyodum ama geçmiyodu bi türlü. hıçkırarak ağlayacağım bi yere gitmek istiyodum. ve nereye gideceğimi biliyodum. koşarak mezarlığa geldim. prensesimin yanına. onun yanına. mabedime. gizli arka bahçeme. mezar taşına kafamı vurarak ağlamaya başladım. onu gördüm prenses dedim. onu gördüm. ona anlattım herşeyi. herşeyi anlattım. ve kimseye söyleyemediğim bi şeyi daha söyledim. ve herşeye rağmen, onu çok özledim prenses dedim. çok özledim.