"Seni Dilara'yla seni geçen seneki okul etkinliğinde çektiğiniz fotoğraflarda gördüm, birkaç kez de geldim aslında" ... bu sözlerinden sonra iyice şok oldum sadece bakıyordum hiçbir şey diyemiyordum. Elimi tuttu ve "benim bu okula gelme sebebim sensin" dedi.O gece son 2 saat içerisinde her türlü duyguyu yaşamıştım.El ele sahil boyunca yürüdük işte kalp kalbe karşıymış falan filan. Konuşmamız öyle bi hal aldı ki sanki birbirimizi yıllardır tanıyormuş gibiydik. Gırgır şamata artık ikimizde açılmıştık.O güzel gecenin tek bir soruyla tabiri caizse a.koydum. "annen baban meraklanmıştır"... yüzündeki gülümseme bir anda buruk bir gülümseme halini aldı."Yanlış bir şey mi yaptım?" dedim... "Hayır.. yani sadece... derin bir nefes aldı,ilk defa bir insanın nefes alışına aşık olmuştum.2006 senesinde annesi, babası,abisi ve kız kardeşi ile birlikte memleketleri Samsun'a giderken trafik kazası geçirmişler.O kazadan sadece Ezgi ve kız kardeşi kurtulabilmiş.Ve artık amcalarında kalıyorlarmış. Bunları öğrendiğimde çok üzüldüm. Evine bıraktım onu...