Okuldan çıktık ve yürümeye başladık. Bir parkta karşı karşıya oturduk. Sadece onun gözlerine bakmak beni bu dünyadan alıp başka yerlere zütürüyordu, kalbim sıkışıyordu.
A: Öyle bakma yaa.
B: Neden ?
A: Bilmem. içimde kelebekler uçuyor gibi hissediyorum.
Diyecek bir şey bulamamıştım. Sadece ellerini tuttum ve
B: istediğin sürece bu gözler sana öyle bakabilir aşkım.
A: Hep sev, öyle bak, hiç gitme.
Düşünsenize gözleriyle gözlerinizi kitlemiş ve hep sev diyor gelde tekrardan aşık olma bu kıza.