biz orada rapor işiyle uğraşırken patron denen dümbelekte kendi işlerinde çalışanları falan taciz etmeye aynı aptallıklarını sürdürmeye devam ediyodu. tabiki benim işim değildi. ona orada ahlak dersi vemek için bulunmuyodum. ama her ne olursa olsun kendi çalışanları yada şirket bünyesindeki elemanlarının dışında başka şirketten sınırlı süreli bi çalışanın kendi işini toparlaması çokta hoş bi görüntü değildi haliyle. bundan rahatsız olduğunu biliyodum. ki diğer ortaklarında benden ve yaptıklarımdan haberdar olduğunu sanmıyodum. eğer ki kendi şirketinin işlerini yani bu salağın işini yaptıramayıp berbat ettiğini ve benimde gelip bunun sıçtığını toparladığımı görürlerse bu salağa çok fazla kayacaklardı. o yüzden stres altındaydı. bunu biliyodum ama giblediğim de söylenemezdi. hatta bir ortağın sırf kontrol için o kapıdan girip tamaaaamen bi tesadüf eseri beni orda işlerin başında görmesini ve ortağının sorumluluğunda olan işi toparladığımı görmesini canla başla bekliyodum açıkçası. konuyu fazla uzatmayacağım. doğru çalışma stratejisi ve ekip ruhu ile o 3 gün içerisinde e tabi birazda fazla mesai ile pratik çözümler geliştirdim. ve raporun uzatma süresi isteyecek kadarını değil tamdıbını hazırlamayı başardım. her gün belirli aralıklarla gelip bizi rahatsız ederek bitmedi mi hala ? diye kıvranışını izlemek harikaydı doğrusu. birisi gelip görecek diye biran önce ortadan kalkmamı istiyodu. rapor muhabbeti kapansın ve benim hallettiğim öğrenilmeden gitsin istiyodu. bu nedenle de o üç gün kabir azabı gibi kapıda nöbet tutup diğer ortakların benim yaptığımı öğrenmemesine çalıştı. halleri çok komikti inan. o kadar çalışanın içinde kapıdan içeri girip girip benden azarı yiyip geri dönmesi öyle güzel hissettiriyodu anlatamam. neyse ki biz 3üncü günün akşamında mesai bitimine yakın raporu bitirdik. kendi aramızda ufak bi kutlamayla da bunu ofiste kutladık. galiba ofise daha önce kimse pasta söylememiş. yada çalışanlar bu ofis içerisinde hiç bi zaman kendilerini mutlu edecek şeyler yapmamışlar. bu tarz şeyler hiç yapılmamış olsa gerek ki ofise pasta söylediğim de herkes bana cennetten mi geldin sen der gibi bakıyolardı. amk alt tarafı pasta yani. biraz da kola fanta işte. pet bardaklarda asitli bi kaç içecek içip birer dilim pasta yiyecektik. bu tür şeyler ufak tefek şeyler olarak görülebilir beyler. ama ödüllendirme ve cezalandırma sistemi tarihteki en güzel şevklendirme yöntemi olarak bilinir ve en eski çağlardan beri uygulanır durur. eğer ki bir gün bi şirkette yönetici olursanız veya herhangi bi işte herhangi bi bölümde sizin altınızda veya sorumluluğunuzda çalışan insanlar olursa onları mutlaka ödüllendirin. yaptıkları işin karşılığında bir teşekkür alacaklarını, en azından takdir göreceklerini hissetsinler. ki çalışma azimleri kamçılansın. daha mutlu çalışsınlar. bu performansı olumlu yönde ve büyük ölçüde etkiler. bu size ufak bi kaç şişe asitli içecek ve üç beş tane büyük boy pasta amk ne var bunda olarak görülebilir.