Kimsenin beni çıkaramayacağı kadar derin, sinirlensem ne fayda ağlasam ne fayda kimse duymaz seni bilmez misin? Gülmek nedir bilir misin? Dertleşmek nedir bilir misin? Hayır, hayır bunlar önemli değil. Sevilmek nedir bilir misin? Hepsinin cevabını bildiğime rağmen kendime sormam bile bu sorulara bir cevaptır.

Aşk acısı derler ya hani, sevdiğim kız beni sevmiyor, ayrıldık,uzaklara gittik. Gibi dertler vardır insanlarda, peki hep içine atanlar? Hiç bir zaman aşkını paylaşamayanlar.En yakın arkadaşına bile söylerken utanırsın hani, tabi öyle bir arkadaşın varsa, masum bir sevdaya yakalanmışsındır.Ama hiç ümidin yoktur,ona rağmen hayal kurmaya devam edersin. Hayaldır fakat gerçek gibi yaşarsın, mutluluğu dibine kadar yaşarsın. Peki ya gerçek olsaydı diye düşünmeden de edemezsin. Kafana yatar bu iş,o andan sonra aklına tek bir soru kalır. Peki ya gerçek olsaydı. Toplarsın bütün cesaretini, aniden gelen bir cesarettir bu,benim bunlardan farkım ne? Benim bunlardan neyim ekgib diye sorarak cesaretlenirsin. Aslında cevapları çok bellidir,ama kendini kandırırsın. Bütün cesaretini toplarsın alırsın eline bir gül, gidersin kızın yanına, kızın yanına gidersin fakat yüzüne hiç bakamazsın. istemsiz bir şekilde diğer taraflara bakarsın. içinde bir ateş vardır. Cayır cayır yanar, çırpınmadan edemezsin tabi, ellerin ayakların titrer.ilk defa bir kızla konuşmaya çalışacaksın, kızın yüzüne zar zor bakarsın. Kız sana bakar, gözlerinin içine baka kalırsın. Belki hayatında ilk defa böyle güzellik ile karşı karşıya kalırsın.Ne saçmalıyorum ya ben? Belki ne? ilk defa görüyorsundur. Fakat bu kısa sürer, gözlerini aşağıya indirirsin ve gülü uzatırsın. Yeter artık,bu olay hemen bitsin bana sarılsın diye içinden geçirirsin. Fakat yanından geçip gider, gölgesini sırtından kayıp gittiğini işte o an anlarsın. Sevginin gölgesinde bile yaşayamayacağını