Herkese merhabalar. Sonunda yeni hikayeme başlayabiliyorum.

Bu 'Ti-an'ın Yükselişi' serisinin 4. hikayesidir. Tüm hikayeler için bir bine bende binem hikaye serisi

O zaman hadi başlayalım.

La-Ateh (Sri Lanka)

Sonunda ölmüştü. Üstelik kendi isteğiyle öldü. Sırf arkadaki iki kızı koruyabilmek için. Ne kadar da aptaldı. Arkadan kızlar ağlıyordu. Kübra silahını çekti ve bana ateş etmeye başladı. Artık hiçbir mermi bana işlemezdi. Zaten işlemiyordu biraz sızlatıyordu önceden ama artık hiç hissetmiyordum. Kübra'ya doğru döndüm. Zaten gözlerimi görünce otomatik olarak silah elinden düştü.

Kübra-"Nasıl yaparsın?" kısık bir sesle söylemişti.

La-Ateh-"Bana katılmanı söylemiştim kızım. Sen ise beni karşına aldın. Şimdi bunun bedelini ödüyorsun. Bir Bine'ye söz verdiğim için size dokunmayacağım. Ama eğer bir daha karşıma çıkarsanız ben size dokunmam ama adamlarım için aynısını söyleyemem" dedi ve gitti. Giderken arkasından manastırın öğrencileri ve usta peşinden gittiler.

Usta-"Dur La-Ateh. Kibrin ve öfkenin nedenini biliyoruz. Dur yoksa seni durdururuz."

La-Ateh-"Farkında değilsin galiba. Ben artık eski La-Ateh değilim. Bir tanrıyım ve bana adımla seslenmeye nasıl cürret edersiniz. Pis ölümlüler."

Usta-"Her ne kadar kendine kendine tanrı desen de sende bir insansın La-Ateh." Bana insan demişti. Bu beni resmen aşağılamaktı. insanlar kadar düşük canlılar değildim. Onlar kadar aptal da değildim. Ama görünüşüm benziyor diye bana insan demişlerdi. Onlara bir tanrının gücünü gösterme vaktim gelmişti.Ama ilk baş sözümü tutmalıydım. Kızları sırtıma aldım alır almaz

Kübra-"Bırak bizi hayvan."

Reyna-"Bırak bizi" şeklinde kadın dırdırı yapmaya başladılar. Arkadan da ustaları

Usta-"Onları bırak La-Ateh. Kavgan bizle" şeklinde konuşuyordu. Onları küçük bir tekneye attım ve arkalarından yavaşça ittim. Yavaşça itmem bile bayağı bir uzaklara zütürmüştü onları. Ne sanmışlardı? Rehin aldığımı falan mı? Onlara dokunmayacağıma söz verdim. Ama Sri Lanka'ya değil.

La-Ateh-"Tövbe etmeniz için geç değil. Bana gelin ve sizi affedeyim."

Usta-"Asla öyle bir şey olmayacak. Sen bir insansın." "insansın" "insansın" Kafamda bu sözcük yankılanıyordu. Bana 2. sefer insan demişti.

La-Ateh-"Bu kadar yeter. Şimdi size göstereceğim. Artık af dilemeniz de bir işe yaramaz." dedim ve elimi yumruk yapıp yere serte vurdum. Vuruşumun etkisiyle manastır, binalar, Kısacası tüm Sri Lanka yıkıldı. Kendimi kahkaha atarken buldum.

La-Ateh-"Sonunda, BEN ARTIK BiR TANRIYIM." Kahkaham her yerde yankı yapıyordu. Ama yaşayan kimse yoktu artık. Sri Lanka dünya haritasından silinmişti. Geçmişimden kurtulmuştum sonunda.