Bu şekilde üniversite hayatım gidiyordu. Ve üniversiteden mezun oldum.. Ama hala Seda içimde bir yerlerde hissediyordum.. Zaman onu sadece diri diri toprağa gömmüştü.. Onu bir kez görmem onu topraktan çıkarmama yetecekti...

Üniversiteden mezun olduğum sene askerliği kısa dönem olarak yaptım .. Askerlikten sonra Ağrı da bir köye öğretmen olarak atandım...
Ve orada tanıştığım muhteşem bir insanla , dürüst, saf, temiz, sevgi dolu bir meslektaşım ile evlendim...

ilk öğretmenlik deneyimlerimi orada yaptım..
Kışlar çok zor geçiyordu.. Arada köyün yolları kapanıyor ulaşım aksıyordu... Ama mesleğimi seviyordum.. Bu zorluklar la oradaki çocuklara vatanını , bayrağını, ülkelerini sevdirmeye çalışıyordum... Çok kutsal bir meslek.. Bir insana yaşamayı ,hayatı, ileriki yaşama hazırlamak...

Eşim de benim gibi sınıf öğretmeni ve benim görev yaptığım köye komşu köyde görev yapıyordu... Kendisi muhteşem bir insan ...
iyi niyetli insanlara değer veren ... Fiziksel olarak çok güzelde... Bulunduğum durumdan onun sayesinde kurtulmuştum... Ona minnettarım...

Evlendiğimiz sene bir kız çocuğumuz oldu..

Eşim ile isim düşünürken ben "Seda olsun dedim" ve eşimde bu ismi beğendi ve ismini SEDA koyduk...

5 yıl Ağrıda görev yaptıktan sonra memleketime tayinimizi istedik..

Ve memleketime atandık..