Üniversite hayatım süresince aynı zamanda çalışıp para kazanıyordum.. Bunu yapmak zorundaydım... Hastalığından dolayı yurtta kalamamıştım .. Bulaşıcı olduğu için almamışlardı.. Bu yüzden üniversiteyi okuduğum şehirde bir arkadaşıml eve çıkmıştım..

Ama Seda olgusu hala içimde bir yerlerdeydi..
Üniv. 2. Sınıfta sırf onu unutmak için birçok kızla beraber olmuştum.. Onlara her dokunduğumda , her öptüğümde , her sarıldığımda , her ilişkiye girdiğimde Seda yı kafamda öldürmeye çalışıyordum.

Üniversite hayatım durgun geçti. 4 yıl boyunca ya tek başıma yada ev arkadaşımla takılırdım.
Her zaman suratı asık, melankoli bir ruh hali geziyordum.. Kimseyle konuşmuyordum...
Sadece Seda yı kafamda öldürmek için arada kız arkadaş yapıp onlarla konuşurdum...

Bu durumu atlatmak için pgibolojik destek te aldım. Zaman herşeyin ilacı derler ya 4 yılın sonunda onu unuttuğumu hissediyordum...
Sadece anı olarak kalmıştı... Hayatın normal gidişatına girmiştim...

Ve o anıları diri diri toprağa gömdüm...

AMA BEN NE ZAMAN KiMiNLE SEViŞSEM HALA ONU ALDATIYORMUŞ GiBi HiSSEDiYORDUM...