Ergenliğimde bile kızların veya erkeklerin çok salak triplere girmesi beni deli ederdi. Aşk acısından tutunda evdeki yemek sorunlarına. Hepsi saçma sapan şeylerdi ama kimse benim kadar olgun olmadığımdan hiç içimi açmadım.Hep sustum. Annemle de aynı konuları ne kadar konuşabilirdim.Ama şu yönden şanslıydım Allah hep bir şekilde işmizi yoluna sokardı. Orta 6ya kadar saftım sonra kabuklarımı kırdım.Hep tekrarlıyorum ama ANNEM beni hiç bir şeyden mahrum etmedi. Hala annemle yaşıyorum artık çok samimi iki dost kadar sorunlarımızdan bahsedip çozüm buluruz. Belki babam vefat etmişti ama oda her şryimi düsünmüştü. Manevi desteğini veremese bile maddi desteği vermişti. Nice babalar var ki hayattayken oğluna imkan tanımayan. Benimki ise yokluğunda nice olanaklar yaratan..