geçen ramazan teravihten çıkmışım eve doğru usulca yol alıyorum (bizim ev de böyle istanbulun tarlabaşısı gibi bi yer elazığda) ara sokaklardan filan geçiyorum neyse işte bi baktım esmer bi çocuk çıktı önüme 10 lira para uzattı iki tane de yardakçısı var onlar oturuyolar ç:çocuk b:ben

ç: (çatallanmış bi sesle) abi bize şurdan tutkal alır mısın bize vermiyor büfe

b: (ne diyo bu amk tutkal nalaka)

sonra bi paraya baktım hepsi bozukluk bi çocuğa baktım at hırsızı jeton düştü bende dedim ananı gibiyim parayı cebe attığım gibi kerhaneye giden huur gibi koşmaya başladım bizim eve sonuç olarak 10 liram var mutluyum.