Aldığım biraları orada tek başıma, gece, gündüz fark etmeksizin kurumuş ağzımla kafama diker, güneşin verdiği baygınlığı, gece rüzgarına bıraktığım vakit kendimi gevşemiş olarak hissettikten sonra hayallere dalardım, bir çok hayal gördüm, çoğunun gerçek olmadığını bilsem de aklımda bir yer edindi, bazıları sadece uçak seyahatinde yanımda oturan kişi gibiydi, o an görüp, sadece " şunu da bir gün görmüştüm " diye adlandırdığım kalıplara sokuyordum. Ara sıra uyandığım zaman üzerimde hafif ağrılar hissedip, " bunlar nasıl oldu dıbına koyayım " gibi garip bir ifadeyle kendimi sorguya çekiyordum. Bilmiyorum, belki ara sıra başka " ayyaşlar " gelip, beni darp etmiş olabilirler, fakat dikkat ettiğim konu, o kadar dövüp, beni kemiklerim ağrıyana kadar dövdükten sonra...