Kız sessizliği bozup, bu an keşke hiç bitmese sanki ilk defa huzuru hissettim demişti. Kendimce kücükde olsa gülümsedim. Ama bitecek dedim.
Ölüm sesizliği oluştu.
Hiç konuşmuyorduk.
Yatağa uzandım. Kızla birbirimize baktık. Nede çabuk alışmıştım ona. Ama onun bana alıştığını sanmıyordum. Nede olsa o bir kızdı. Gözlerimi kapattım. Uyumak istiyordum
Hayatın acılarından uyuyarak kaçıyordum. Oda hala sepsessizdi.
Kız bana seslenerek bu saate neden uyuyorsun ki? Dedi
Bilmem dedim. Uyuma dedi. Bişey diyemedim.
Konuşmaya başladı. Onu hayretle dinliyordum.