Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi" adı altında verilen derste yalnızca Sünnilik mezhebi işlenmekte, diğer din ve inançlar hakkında yeterli bilgi verilmemekte, objektif ve kapsamlı bir içerik sunulmamaktadır. Bu dersten muaf tutulmak için, öğrenci ailelerinin hangi inanışta olduklarını okul yönetimine beyan etmeleri ve hatta belgelemeleri istenmektedir. Ateizm, Agnostisizm, Deizm gibi bir 'din' olmayan düşüncelerdeki ailelerin başvuruları ise reddedilmektedir.

Bu durum T.C. Anayasasının 24. maddesinde belirtilen "Kimse, ibadete, dini ayin ve törenlere katılmaya, dini inanç ve kanaatlerini açıklamaya zorlanamaz; dini inanç ve kanaatlerinden dolayı kınanamaz ve suçlanamaz." ilkesine aykırıdır. Söz konusu aileler çocuklarının zorunlu din dersinden muaf tutulmaları için dini inançlarını açıklamak zorunda bırakılmaktadır.

Milli Eğitim Bakanlığı, din derslerinden muafiyet talebi olan öğrencileri ve velileri ‘dini inanç ve kanaatlerini açıklamaya’ zorlayarak anayasaya aykırı davranmaktadır.

Dahası, bir Hristiyan ya da bir Musevi, mensup olduğu dinin deşifre olmasını kabul ettiği takdirde zorunlu din dersinden muaf tutulabilirken, bir ateistin -deşifre olmayı göze alsa bile- zorunlu din dersinden muaf tutulması maalesef mümkün olmamaktadır.

Zorunlu din dersinden muaf tutulma şartı olarak "gayrimüslim olduğunun okul yönetimine belgelenmesi" demek, o öğrencinin ve ailesinin de alenen deşifre edilmesi demektir. Bu durum henüz ergenlik çağındaki çocuğun sosyal yaşantısını olumsuz etkileyebilir, pgibolojik gelişimine zarar verebilir. Bu uygulamada hem anayasanın hem de Türkiye'nin de taraf olduğu uluslararası insan Hakları Sözleşmesinin ihlali söz konusudur.

ilkokul 4. sınıftan itibaren erken yaşlarda verilmeye başlanan zorunlu din dersleri ile seçmeli ders adı altında sunulan ve bazı okullarda "kadro ekgibliği" bahane edilerek alternatifsiz bırakılan "Peygamberin Hayatı" gibi dersler toplumda dini asimilasyonu hedefleyen, din ve inanç özgürlüğünü kısıtlayan, ayrıştırıcı, ötekileştirici projelerdir.

Zorunlu Din Dersleri ile ilgili Çözüm Önerileri ve Taleplerimiz

Çocuklarının  alacakları ya da almayacakları din eğitimine karar vermek, devletin değil, ailelerin tasarrufuna bırakılmalıdır.

Çocuğunun din dersini almasını istemeyenler Ateist, Agnostik, Deist düşüncedeki ebeveynler olabileceği gibi Hristiyan, Musevi, Alevi ve diğer herhangi bir din ve mezhepten kişiler de olabilir.

Din dersinden muaf olmak için başka dinden olduğunun beyan edilmesi şartı kaldırılmalıdır.

Öğrenci velisinin din dersi alıp almama konusunda okul yönetimine sözlü beyanı yeterli hale gelmelidir.

Dini konular dışındaki seçmeli dersleri seçen öğrenciler "öğretmen yok, yeterli katılım yok" gibi sebeplerle seçmedikleri din derslerini almaya zorlanmamalıdır.