Gülüştük, konuşmuyorduk bile amk.
Asönsörde ağzını rliyle kapatıp karnını tutarak, gülmeye başladı gene. Telefonları unutmuşuz değiştirdik.
Süperdi la. Saat 9 gibiydi. Hemşire bizim gülüşerek yan yana görünce güldü.
Vayy siz gidin ben birazdan serumlarınızı takmaya gelirim dedi.
Hemşire bile mutlu olmultu amk.
Bende mutluydum açıkçası. Yataklara oturduk. Hemşire geldi. Serumlarımızı geri taktı. Çıkarken ışığı söndürmesini söyledik. Artık şehrin ışıklarını görebiliyorduk. Çok sesizdi. Çocuklar uyumaya başlamıştı. Şehrin o ışıkları mütişti. ikimizde daldık gittik. Hava kapkaranlık, odada karanlık. Sadece ufak bir ışık yanıyor. Kocaman bir cam. Dışarıda şehrin ışıkları. Vay amk dedim. Ve ilk defa o gece huzuru hissettim.
O an hiç bitmesin istiyordum.