insanları sevmiyordum artık. yaz tatili olmuştu ben yine bulaşıkcılık yapıyordum çalışıyordum hep ramazan ayıydı yine aynı yurttaydım iftar yemeklerini servis yapma sırası gelmişti herkese çorbalarını doldurdum ezan okununca herkes orucunu açtı çok güzeldi abi sonra ana yemekleri dağıttım ve bende bir tabak çorba aldım ve aşçının oturduğu masaya oturdum bana masadakiler yer açtı, masada muhasebeci, idareci ve cemiyetten irfanlar vardı çorba mı içtim idareci bana "man in love" bak hacı amca yemek bekliyor, diye kaldırdı hem o amcaya yemek döktüm hemde kendime döküp yerime oturdum ve yemekhaneye kapıdan içeri bir tane misafir geldi, bana idarecinin dediği laf şuydu beyler; "man in love sen karşı masaya geç oraya misafirimiz otursun" deyince
masadan sinirle kalktım. yemekhanede herkes beni izliyordu benim yine gözlerim doldu karnımı doyurmadan dışarı çıktım ve bir sigara yakıp ağlamaya başladım beyler yine ezilmiştim ve insanların ne denli kötü olduğunun yine farkına vardım ve iyide oluyor panpalarım tecrübe yapıyoruz.