Beyler normal zamanlarda icim pek kipir kipir olmaz ama biri övünce falan bir konuda basarili olunca ozguvenimin arttigini hissetiyorum ancak bu bana içi bos ozguven gibi geliyor...

Demek istedigim neden birilerinin övmesiyle o ozguvene erisiyorumki ozguven içimizde olmasi gerekmezmi...

Toparlamak gerekirse övgü oldugu zaman ozguven tavan ancak bir isi basaramayinca da bir o kadar motivasyon kaybi yasiyorum...

Bunu bi nebze olsada azalttim ancak bu ozguven meselesini toplumun ovgusune veya elestirisine bagli kalmadan nasil yuksek tutarim...

Belkide yanlis terimi kullaniyor olabilirim...

Övgü veya elestiride çabuk duygu degigibligi yaşama sorunsali diyebilirim...

Yenilgilerde falan içimi bi sıkıntı basiyo huzursuz hissediyorum... sanki ozguvenim o işi yapmama bağliymiş gibi hissediyorum..

Bunlara bagli kalmadan nasil motivasyonumu ve duygusal halimi yüksekte tutarim...

Çoğu konuda çoğu kişiden iyi olsamda sirf birkac hata yuzunden cabuk saliveriyorum modum dusuyo..
Ruh halim birgun super birgun berbat oluyorr..

Tavsiyeleriniz neler???