Ben hayatımda bu kadar mutlu olduğumu hatırlamıyordum beyler, her şey ve herkes olması gerektiği yerdeydi. Berlinde 1 gün kayınpederlerimde kaldıktan sonra üniversiteye geri döndüm.

Gel zaman git zaman alıştık üniversiteye, kimi zaman kız gelirdi, kimi zaman ise ben giderdim onu görmeye. Bir kız için "hayatımı değiştirmiştim"

En sonunda üniversite bitimine yakin öğrenci evi için ev bakmaya başladık. Üniversitede edindiğim bi siyahi bir de alman bi dostum vardı. Ailelerinin durumu çok iyiydi. Bende onlarla beraber ayni evde kalmak rahat olur diye düşünüp destek çıktım.

Çok uzatmıyorum bi ev bulduk, bende arada part-time işlere gidip maddi destek sağliyordum zaten okul burs veriyordu bizlere. Yine herkesin başina gelebileceği gibi benimde başıma o korktuğum şey geldi.