Herkes hikaye anlatıyor ben de anlatayım dedim be. Yaşım çok büyük değil ama hayatımı çok büyük bi şekilde etkileyen hikayemi anlatmak istiyorum size. Kendimi bildim bileli sevdiğim bi kız vardı. Ama bu sevginin tarifi yok. Sadece iki parmağıyla omuzuma dokunduğu zaman bütün vücudumdan geçen elektriği bilirim. Kızı yılda bir görürdüm ya görmezdim başka şehirlerde oturuyoruz. Neyse geçen sene yazın artık dedim ki üzerinden 17 sene geçmiş. Artık konuşmanın zamanı gelmiş filan ama tarifi yok o duyguların. Hayatımda tattığım en acayip duyguları 15 günde tattım. Heyecan kelimesi çok yetersiz kalır yani yaşadıklarım için. Ramazan ayının son günleri. Babası beni akşam iftara çağırdı. Ben de kurdum kafamda sahura kadar uyanığız çeker konuşurum diye. Fazla uzatmak istemiyorum ama uzatıcam sanırım. Biraz hazırlık yapayım diye aldım telefonu elime whatsappdan yazayım dedim. Yazdım kıza yetersiz bi şekilde onu sevdiğimi yazdım. Neyse Arkadaşlar dikkatimi filan dağıttı gerinirken mesaj gittiii. işte o an sadece telefona bakakaldım hiçbişe yapmadan. 1 saat boyunca whatsappdan çıkamadım. neyse
girdi gördü. Ne diyeceiğimi bilemiyorum ama çok üzgünüm dedi. Neden dedim Çünkü benim sevgilim var dedi. hayatım boyunca sevdiğim kızın 6 yıldır başkasını sevdiğini böyle öğrendim. Ogün bugündür 1 sene geçiyor. Bıraktığım sigaraya mı geri başlamadım geceleri uykusuz mu kalmadım kardeşim dediğim arkadaşımın omzunda mı ağlamadım hala da atlatamadım. Durduk yere gelen özlem hissi yakıp kavurdu beni. Bir kere daha konuşamadım onunla. Yüzüne bakamadım. En zoru da bu kız benim amcamın kızıydı..