Merhaba karındaşlarım. Bu ilk konum lan yıllar sonra ilk defa konu başlattım.

Milletin hayalini kurduğu Kore denen gibik ülkeye geldim ama mutsuzum beyler. Düşünün o kadar mutsuzum ki 4 yıl önce bıraktığım sigara şimdilerde tek arkadaşım oldu. Bu taktan herifler çok ırkçılar lan. Kendilerinden olmayanı sevmiyolar. Örneğin bizde olsa bi yabancı bi kelime söylese biz oo sende Türk oldun artık deriz. Ama bunlar için burada 1000 yılda yaşasan senin yabancı olduğunu her fırsatta gözüne sokarlar. Laf arasında bilezik gibi geçirirler. Kendilerinden olmayanlara iş vermezler. Geldim buraya tüm hayatımı bırakıp. 4 yıllık sevgilim vardı oda burada değişti beyler. Koreliler böyledir. Para için ölürler. Tamam benim karı beni para için bırakmadı ama anası çok kötü davrandı beyler. ilk geldiğim sıralarda 1 hafta 10 gün bunlarda kalacam ev bulana kadar. Anası benim evde kaldığım her gün hem benim yaptığım her şeye hemde benim karının oturmasına kalkmasına etmedik laf bırakmadı. Sürekli herkesle kavga etti. Yemek yemedi bizimle, moralim bozuk oturuyom dıbına koyim karı niye böylesin dedi diyemedim senin yüzünden dıbına koyduğumun kahpesi. Dedim ki; yoruldum bugün. Ne yaptın da yoruldun dedi. Dil okuluna gidip geldim ya dedim. E bizim çocuklar hergün kaç saat gidiyolar dedi. Bende dayanamadım sende Türkçe öğrenmeye çalışsana dedim dıbına koyim o zamanda yağ gibi üste çıktı zıpzıpçı karı, dedi ki ben onlarla birmiyim onlar çocuk e bende onlarla bir değildim huur evladı. Sürekli buradaki tüm Türklerin işsiz kaldığından bahsetti durdu. Ben ülkeme döneyim o zaman deyince de ben onu mu dedim dedi.

beyler rez gelirse devam edicem dıbına koyim çok doluyum. Öyle çok rezde gözüm yok bir kişi bile olsa adam gibi derdimi paylaşan yeter amk