bu mu lan hayat

Kalpsizmiyim! Evet be güzelim kalpsizim. Neden diye sorma, nedenlerimi tüketeli yıllar oldu. Kimsesiz kaldığım günlerin acısını benden iyi bilen, hisseden kim var göster bana…! Neşeli olmayalı sanki asırlar geçti. Neşelerim karanlıklara hapis oldu. Nerdesin? Çok mu uzaktasın, benim bilmediğim diyarlarda mısın ? Yoksa başkaların mısın ? Adını anmak kurşun yarası gibi acı veriyor yüreğime. Gözlerim gözlerini arıyor her bir yerlerde. Sesini duymayı çok özledim. Kulaklarım artık hiçbir şeyi duymuyor hasretinden. Adım, adım kuruyor bu can derinden. Nerdesin? Nerde? Hani çıkıp geleceğini bilsem sıkacağım dişimi, avucumla yumuracağım yüreğimi sabır diyeceğim sabır… Ama işte nerdesin ooofff…!!! Geleceğinin hayali bile tükenmeye başladı ben gibi.
Ömürden ömür çalan zamanın hesabını nasıl vereceğim sensiz? Sensiz bu ömürü hiç eden ben, beni görmeyen sen. Çık artık çık gel tut ellerimi yavaş, yavaş ölüyorum ben…

özet: ölmeye 5 kala.