8 yaşındayken beni terkedip giden bir adam. 25 yaşındayım birden karşıma çıkıyor . Bu yaşa kadar neden gitti diye düşünüp durdum.
Bir gün karşıma çıkıyor, sorular ile zaman kaybetmek istemiyorum veya cevapların canımı yakmasından korkuyorum. Beraber ava çıkıyoruz, balık tutuyoruz çok güzel eğleniyoruz bee. Nasıl affetmem babamı bunca yıl içim yanmış ,şimdi bulmuşum, her şeyi unuttum babama sımsıkı tutundum.

Bir gün ava gitmek için planlaştık eve gittiğimde çok kötüydü 2 3 ay ömrü kalmıştı ,böbrek nakline ihtiyacı vardı babamı öyle görünce hiç düşünmeden hemen böbreğimi vermeyi teklif ettim , olmaz felan dedi ama ısrar ettim ,babamı kaç yıl sonra bulmuşum nasıl kaybetmeyi göze alayım tekrar.

Hastaneye gittik hiç korkum şüphem yok mutluyum ameliyata girmeden babamla göz göze geldik gülümsedik .
Sabah gözümü açtım kafamı yana çevirdim yatak boştu .Hemşire ,babamın taburcu olduğunu söyledi.
Şaşırmıştım hiç haber vermeden nereye kayboldu ,bana bir süpriz felanmı hazırlıyor diye düşünmüştüm çok derinlerde gizlenen bir korkumla.

Giyindim çıktım hastahaneden ,hemen evine gittim babamın bekçi almadı içeri giremezsin dedi o anda bocaladım , neden böyle bir şey yapabilir diye içim içimi yedi, hergün arabamla evin önünde bekledim bir hafta sonra evden çıkıp arabama bindi , neden böyle bir şey yaptın dedim. Senin bir babaya benimde bir böbreğe ihtiyacım vardı , bir daha buraya gelme dedi...