intihar etsem sonra

burayı asıl kullanalı yıl oldu köle, ve ruhum bir çok devinimden geçti. köreldiniz efendim. insanlara karışmaktan döndüm köle. dönebildiniz, efendim. bunlar, dönebilme arzusunun gittiğini anladığımda oldu köle. gücünüz nefeste değildi, efendim. güç neydeydi köle? bizi yaşama davet eden her şey güç demekti, öyle sanardık oysa k,.
sanmalardan döndüm köle. sanmalara ait olduğumu anlamak mı yakıyor ruhumu yoksa kendimi eleştirebilmem güçlü mü hissettiriyor.
bilinmez efendim.
oysa geçmişte ne kadarda korkuyorduk. korkularımız bizi itekleyen şeyler mi?
rasyonalize hayattan kaçıyor musunuz, efendim?
hayır, köle. freud haklı değil. korku bizlere bişeyler yapmaya zorluyor.
kan kokusu istiyorsunuz.
kan insana aittir ben düşünselliğe karışıyorum. ruhum sarmalamıyor artık bedenimi. karanlıklardan doğan güneş söndüğünde, yapmayı arzu ettiklerimiz bizi terk ettiğinde beden ve eski düşün sellerinin izinden başka ne kalır ki köle.
hoş geldiniz efendim.
çarmıhları hazırlayın köle. bu sefer bir tek isa olmayacak çarmıhta