Ah be güzel kardeşim ben inanç sahibi değilim. Sana insani ve vicdani duygularımla geliyorum. Sende benim gibisin. Kimsesizliğin ne olduğunu bilirim. Yanından geçen insanların sana yokmuşsun gibi bakmalarının ne demek olduğunu bilirim. Bir sıcak ele, içten gelen bir gülümsemeye dünyaları verirdim o zamanlar.
Olmadı işte. Herkes bakıp geçti. Bir gülümseyen yüz bir sıcak el olmadı hayatımda.
Zamanla dostlar edindim senin gibi. Hepsi itina ile sattı beni. Sevdiğim doğru kişi dediğim kız bile sattı beni. Hem de iki tatlı söze.
Hani intihar dedim ya. En son denemem de eşim olacak kişi yüzünden oldu.
Kızım yeni doğmuştu ve beni ondan ayıracaktı. Hiç bir şey yokken boşanıp ayrılmak ile beni pgibolojik bunalıma soktu.
Kızım olmadan ben yaşayamazdım. Onsuz olmak fikri beni öldürüyordu.
Sağlam ilaç kokteyli içtim ama sabaha çıktım amk.
Bu dünyada bir iz bırakamadım ama bildiğim bir şey varsa şu anda beni hayatta tutan tek şey kızım ve oğlum.
Hani derler kızlar BABACI olur. Evet kızım babacı. Oğlan anaya düşkün olurmuş derler. Gelsinler görsünler. Oğlum kızımdan beter BABACI.
Kabul ediyorum asla ideal bir koca olamayacağım ama kimsesizliği dibine kadar yaşadığım iDEALden öte MÜKEMMEL baba olmaya uğraşıyorum.
Eğer vazgeçersen senle bir gün içelim be kardeşim. Bütün içimizdeki hayatımızda ki kötü insanları kusana kadar içelim.