Hem yurt paramı, hem kendi oaramı kazanıp hemde lise okurken bi yandan. Haksız yere kaldığım yurttan atıldım. Cebimde beş parasız sokaklarda, parklarda, banklarda, kahvehanelerdr, hastanelerdeki acillerdr yatarken, kimse gel bizim kapının önünde yat demedi. Halbuki yalvardım herkese. Ben büyük adam olucam. Ben iğrenç bi herif değilim. Neden kaçıyosunuz benden. Neden yüz çevriiyosunuz. Neden görmezden geliyosunuz. Neden susuyosunuz yahu? Neyim ben canavar mı? Öksüz yetim bi çocuğum lan ben daha. Haksız yere yurdumdan atıldım sadece. Sokağa düştüm. Okuyorum ben. Her gece sabah ezanında uyanıp okula gitmek için kalkamam diye uyumuyordum. Ve bir kişi bile en azından ben uyandırayım seni demedi.