Bu affetmenin verdiği züt kalkmasiyla bana aşkımli canımli şakalar yapmaya başladı. Ilklerden yine terslesemde sonlara doğru bende karşılık verdim. Amacım o değildi. Sadece o bu halinden memnundu. Bana da ortama ayak uydurmak kaldı.

Günler öyle sürüp gidiyordu dershane sezonu bitecekti. Bitmesine 1-2 hafta kaldı. Tuğbayla resmen sevgili gibiydik ama sözde arkadaştık. Birgün ben dayanamayip;

- Sıkılmadin mi artık şu muhabbetten, dışardan görenler sevgili sanacak bizi.
- Öyle değilmiyiz zaten? ( yüzünü asarak bana doğru baktı.)
- Dalga mi geciyorsun Tuğba?
- Yok artık. Sen böyle bir erkek misin? Hem öyle konuşuyorsun bana karşı. Hemde arkadaşız diyorsun. Ne demek bu?

Tuğbaya orada cevap veremedim. Yüzünü astı durdu bana karşı. Arkadaşım dediğim kız sevgilim olmuş benim haberim yoktu. Dershanede herkes bizi cikar gibi biliyorlardi. Duygu gibismesi yasadim o anlar. Sonra madem bana karşı öyle düşünüyor, bende ona karşılık vereyim diye düşündüm. Hem ne olacaktı ki ondan süper bir arkadas olmuştu. Niçin sevgili olmamaliydi. Durumu düzeltmek için bende ona karşı birseyler hissettigimi söyledim. O an nasıl sevindi anlatamam.