Dershanede çok fazla arkadaşım yoktu. Gerçi arkadaş demeye bin şahit isterdi. Sadece tenefuslerde 2 tasak muhabbeti yapıyorduk. Onun haricinde dershanedekilerle bir kere ciddi konuştuğum olmamıştır. Bu yüzden arkadaş demiyordum onlara. Neyse Leylaya gelelim. Dershane müdürü Cengiz Bey, ders halindeyken, sinifimiza yeni öğrenci katıldı. Boş yere otur kızım dedi ve hocaya dönerek kusura bakmayın hocam, iyi dersler. Dedi.

Ön sıralarda oturan biri olarak leyla yanim boş olduğu için oturmak istedi. Yanındaki masadan çantami alıp derse konsantre olmaya çalıştım. Tenefus olunca muhabbet kurmaya çalıştı. Tanıştıktan sonra hangi okula gittiğini Nerede oturduğunu filan sordum. Bayagi muhabbet halindeydik. Gün bitinceye kadar konuştuk. Fazla ortamım olmadığı için sessiz kalıyordum çoğunlukla dinleme taraftariydim. Yaklaşık 2 hafta böyle devam etti. Leyla sürekli yanımda otururdu. Sürekli muhabbet ederdi. Leyla benim gibi değildi, girdiği dershane ortdıbına çabucak uyum sağladı ve kendine yeni arkadaşlar buldu. Tabi benim yerim onda ayrıydı sürekli yanımda oturuyordu ve muhabbet ediyordu Dershanede onca arkadaşı olmasına rağmen. Bir hafta daha böyle sonlanmisti.