Cansu açtı konuyu.

C:istanbuldan gelmiştin dimi buraya

B:Aynen

C:Orda hiç sevgilin oldu mu

B:Oldu. Hatta buraya gelirken küs ayrıldık.

C:Üzüldüm ya

B:Senin oldumu sevgilin

C:Oldu ama şuan yok. Sevdiğim var dedi. Kastettigini anladım o yüzden daha fazla deşmedim konuyu. Arada bi Cansuya bakıyorum bana unutturabilir mi diye. Neden olmasın diyorum ama bi türlü açılamıyorum. Aslında bi sözüme mutlu edebilirim Cansuyu fakat hala aklımdan çıkmıyo beyler. Fikirden silmek çok kolay ama kalpten silmek günlerinizi hatta yıllarınızı bile alabilir. Artık kalkalım dedim ve hesabı istedim. Alman usulü yaptık ve kalktık. Seni evine kadar bırakıyım dedim. Direk kabul etti. Otobüse binip evlerine kadar gittik. Kapıdan girerken belki sarılmamı bekledi ama sadece görüşürüzle bıraktım. Fazla ümitlendirmek istemiyodum onu.

Bende burdan eve nasıl gitcegimi bilmiyodum. Sora sora buldum. Binadan girecekken mahallede Sevdayı ve bizimkileri gördüm. Yanlarına hiç uğramadım. Kapıdan girecekken bizim muallakler beni gösterdi Sevdaya. Hemen yanıma geldi.

S:Emre noldu bikaç gündür konuşmuyosun bişeymi yaptım ?

B:Seninle alakalı değil Sevda.

S:O zaman neden bana yansıtıyosun bunu.

B:Boşver Sevda konuşuruz moralim hâlâ bozuk diyip içeri girdim. Artık kafamdan ve kalbimden silmeye kararlıydım Sevdayı.