- Ömür boyu mu? Bunu ömür boyu yapabilecek misin?

Ne demeliydim, kisa bir tereddütün ardindan.

- Elbet ömür boyu seni hic kirabilir miyim? Bunu ömür boyu hic yapmam!

Görüsmelerimizde baglayicilik kazandiran bu ve benzeri cümleler zaman icerisinde artacakti.
Hatta yine istanbul seyahatlerimin birinde veda ederken.

- Kilavuzumun kabiliyetlerinden cok etkilendim, bir dahaki sefere de istanbul´u yine aynı kilavuzla gezmek isterim, demistim.

- Bir dahaki sefere kilavuzlugum icin mi geleceksin, yoksa benim icin mi, diye sormustu. Hemen cevapladim.

- Senin icin gelecem tabiki-

Mart ayiydi. Aynur’a mailler yazdiktan sonra biraz uzanmistim. Gözlerimde kapandi ve elimdeki kitabi gögsümüm üstüne koydum.