-Dur Taha nereye gidiyorsun ?
-Lan oğlum dur !

Bir hışımla çıkmıştım evden, amcamla merdivenle karşılaşmıştık. Bakmamıştım bile yüzüne.
Bakmamışım yani, hatırlamıyorum.

Otobüse bindim, duramıyordum yerimde. Nuray'ı arayıp sövesim vardı..

Nuray..
Nuray nasıl ?

Nurayla Orhan bir hafta içinde bu kadar yakın olmuş olamazdı.Biz Nurayla aynı evde başbaşa bile kalmamıştık.

Yani..

Ben Orhan'ı yaralamadan önce de mi bunlar..

-Oğlum sen iyi misin ?
+Ha ?

Yanımda oturan teyze endişeli gözlerle bana bakıyordu.

-Tişörtün kan içinde kalmış, polisi aramamızı ister misin veya ambulansı.Iyi görünmüyorsun..
+Y..Yok teyze bir şeyim yok.

Ineceğim durağa gelmiştim, insanların şaşkın bakışları içinde otobüsten indim.

Herhangi birini aramalı mıyım diye düşündüm.
Telefonumu yanıma almadığımı farkettim.

Yürümeye başladım,
Pardon, koşmaya.